Adorable Bil from Vancouver Castle.

Onze Billy was een schat van een hond, die je om de vinger kon winden. Een deugniet, maar wel een lieve deugniet. Toen ze twee weken oud was, heeft haar moeder op haar linker achterpoot gestaan. Gevolg: een ontstoken been, hierdoor is ze erg ziek geweest. Het was maar de vraag of ze het zou redden. Haar beentje was erg dik, waardoor we haar "dikbil" noemden. Van "dikbil" werd het Billy. Billy was een volwaardige, eigenwijze Gordon met een kleine handicap, die we voor geen goud meer wilden missen. Ondanks verscheidene aanvragen voor haar. Een perfecte Gordon.

 Helaas hebben wij haar met heel veel verdriet 24 april 2009 moeten laten inslapen. Ze was niet fit, niet in haar gewone doen en minder actief. Bij de dierenarts is ze bloed geprikt en wat bleek haar nieren werkten niet meer. Ze is nog een dag opgenomen geweest en heeft infuus gehad, in de hoop dat haar nieren weer zouden gaan werken. Maar helaas heeft dit allemaal niet mogen helpen. Billy wilde niets meer eten en ging zienderogen achteruit. Toen hadden we geen andere keus dan...........

                                                                                                                                     

                 

 

          

Maak jouw eigen website met JouwWeb